Doorgaan naar hoofdcontent

Dansen met Alice

Ik mocht haar al lange tijd elke zaterdagavond voelen, althans haar rechterhand en linker schouderblad. Haar linker schouderblad wilde ik eigenlijk met m'n rechterhand volledig bevoelen maar onze dansleraar vond dat een wijsvinger en duim al meer dan genoeg was, een vleugeltje maken zei hij dan.. 

Vaak moest ik denken aan een nummer van Doe Maar, 'dansen wil ze wel met mij maar vrijen doet ze met een ander'... Ze heette overigens geen Alice maar voor dit verhaal en om het allemaal spannender te maken, noemen we haar maar even zo. En verliefd dat ik was op Alice, maar het bleef helaas elke keer bij die beperkte contacten op zaterdag. 

Na de biertjes tijdens de pauze waren de remmingen iets minder en als er dan nog gedanst werd durfde ik het wel aan om iets meer 'gevoel' te tonen. En het resultaat van al die inspanningen mocht er zijn, na een seizoen dansen was het 'aan'! Achteraf denk ik dat het meer toegeven was aan mijn 'gezeur' dan dat ze echt overtuigd de relatie instapte, dus na zes heftige maanden was mijn verkering met Alice dan ook alweer voorbij.... 

Ik heb in een ultieme poging om haar terug te krijgen een brief geschreven, Whatsapp bestond nog niet, met de, destijds uit m'n hart gegrepen titel "Pretty girls make graves" The Moz gaf me toen ook al veel inspiratie, maar ik kreeg Alice er vreemd genoeg niet mee terug...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Lowlands

Z iiiiiieeeep…. de tentrits van rechts met twee mooie bogen helemaal naar linksboven, de “deur” omhoog klappen, zodat hij bovenop de binnentent bleef liggen, hoofd naar buiten en dan, meestal, linkervoet als eerste , rechtervoet en omhoog komen. Dan wat uitstrekken, omdat je nu eenmaal op zo’n luchtbedje niet al te comfortabel ligt, en klaar voor de tweede dag Lowlands.. op naar het sanitair gebouw!  Zo had hij het twee jaar geleden in ieder geval gepland, maar het liep anders….. Vrijdag zette hij nog vol goede moed en enthousiasme zijn tentje op, maakte een praatje met de buren en slenterde op zijn gemak naar het festival terrein. Na een paar optredens gezien, en een paar biertjes gedronken te hebben begon hij zich alleen te voelen. Ja natuurlijk, hij ging al jaren in z’n eentje naar dit fantastische festival, “dan kun je lekker alles zelf bepalen”, “dan hoef je met niemand rekening te houden”, “kun je gaan en staan waar je maar wil” waren inmiddels gevleugelde uitspraken die hij in d

Bengel II

E lke week kwam hij er minstens één keer, zijn favoriete kroegje in de Binnenstad. Waarom hij het daar zo gezellig vond, was hem niet altijd even duidelijk. Waren het de, meer dan vijftig soorten, bier die ze op de kaart hadden staan? Of de, ik-ben-gewoon-mezelf-en-kleed-me-daarom-minder modieus houding, van vele vaste bezoekers? Of was het misschien het feit dat er muziek gedraaid werd die grotendeels zijn goedkeuring kon wegdragen?  Het was in ieder geval zo’n kroegje waar hij op z’n gemak in z’n uppie binnenliep, een biertje bestelde en aan de bar ging zitten, donker en knus. Deze avond was het vreemd genoeg anders, hij was dit keer sowieso niet alleen maar met z’n beste maatje, de dag was weliswaar extreem zonnig en warm geweest, maar er hing ook een totaal andere sfeer. De sfeer was het beste te vergelijken met zijn ouderlijk huis op maandagmiddag. Van dinsdag tot en met zondag werd er door vijf personen geleefd, maar op maandagochtend gingen de stoelen op de tafel, de ramen ‘tege

BBQ

H et had wat voeten in de aarde, maar na een stevige discussie via de ‘groepsapp’ over de inkopen en een, voor ons allen, geschikte datum was het die zaterdag dan eindelijk zo ver, de ‘pré mountainbikeweekend’ barbecue! Tijdens deze pré-mountainbikeweekend-barbecue konden we alle huishoudelijke zaken bespreken met betrekking tot een weekendje mountainbiken in het heuvelachtige Sauerland.  Een zonnetje, korte broek, vlees, een ruime hoeveelheid bier en ander alcoholische versnaperingen zouden deze avond tot een feest maken. Nog voordat ik bij mijn vriend op het, veel te kleine overkapte terras plaats kon nemen, was ik al fietsend tot op het bot nat geregend. Nadruppelend van de fietstocht ontdekte ik de tweede tegenvaller, het bleek hier bij mijn vriend om een surrogaat barbecue te gaan! Oftewel een gasgestookte, nette en zeer royale ‘buitenkeuken’ met aflegmogelijkheden.. Even voor de duidelijkheid, barbecueën doe je mijns inziens op een ietwat roestige, royal van briketten en/of houts