Bengel II

Elke week kwam hij er minstens één keer, zijn favoriete kroegje in de Binnenstad. Waarom hij het daar zo gezellig vond, was hem niet altijd even duidelijk. Waren het de, meer dan vijftig soorten, bier die ze op de kaart hadden staan? Of de, ik-ben-gewoon-mezelf-en-kleed-me-daarom-minder modieus houding, van vele vaste bezoekers? Of was het misschien het feit dat er muziek gedraaid werd die grotendeels zijn goedkeuring kon wegdragen? 

Het was in ieder geval zo’n kroegje waar hij op z’n gemak in z’n uppie binnenliep, een biertje bestelde en aan de bar ging zitten, donker en knus. Deze avond was het vreemd genoeg anders, hij was dit keer sowieso niet alleen maar met z’n beste maatje, de dag was weliswaar extreem zonnig en warm geweest, maar er hing ook een totaal andere sfeer. De sfeer was het beste te vergelijken met zijn ouderlijk huis op maandagmiddag. Van dinsdag tot en met zondag werd er door vijf personen geleefd, maar op maandagochtend gingen de stoelen op de tafel, de ramen ‘tegen-elkaar’ open en werden de diverse kamers gevuld met de geur van “driehoek, zachte zeep”….  Er was niets veranderd aan de kroeg, maar het leek anders te ruiken, frisser…. 

De normaal ook zeer goed gevulde kroeg leek lichter en leger… Hierdoor viel waarschijnlijk, terwijl hij nonchalant met z’n linker elleboog op de bar leunde en het vaasje in z’n rechterhand tegen die van z’n vriend aantikte, haar smetteloze witte truitje zo op… Zij was niet één van die minder modieuze types, ze dronk niet eens bier en het zou hem verbazen als de merendeels-in-mineur nummers tot haar favorieten zouden behoren.  Als vanzelf stond hij op en bijna alsof hij leek te zweven vergat hij de wereld om zich heen, nam een paar stappen en ging vervolgens naast haar zitten… Vreemd genoeg bleef ze zitten en het werd een leuke, dansbare, (ver)lichte en warme avond… 

De volgende dag scheen de zon nog tot diep in de middag, maar pakten de wolken zich vervolgens ’s avonds alweer samen en het begon het langzaam te regenen. Later die week, tijdens z’n standaard wekelijkse bezoekje aan de kroeg, keek hij nog wat vaker goed om zich heen, ging hij regelmatig naar buiten en waren de nodeloze wandelingen naar het toilet aan de andere kant van de kroeg talrijk... Maar de geur van bier en alle andere verspilde alcohol op de vloer was terug, het was weer extreem druk en de kleur zwart had die avond weer de overhand…hij bestelde één biertje en nam plaats op de barkruk...